اثر یک دوره تمرینات تعادلی همراه با تکلیف شناختی بر کنترل پاسچر زنان مبتلا به ام اس

مقدمه: مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری مزمن می باشد یکی از اصلی ترین مشکلات بیماران مختل شدن کنترل پاسچر می باشد، با توجه به اینکه نیازهای توجهی مهمی برای کنترل پاسچر وجود دارد هدف تحقیق حاضر بررسی اثر یک دوره تمرینات تعادلی همراه با تکلیف شناختی بر کنترل پاسچر زنان مبتلابه ام اس می باشد. مواد و روش ها: در این پژوهش 32 نفر از زنان 25 تا 45 ساله ی عضو انجمن ام اس خراسان رضوی و با نمره ی ناتوانی جسمانی (1-4) شرکت داشتند که به طور تصادفی به سه گروه تعادلی، تعادلی دوگانه و کنترل تقسیم شدند. گروه های تجربی به مدت 8 هفته و هر هفته سه جلسه تمرینات تعادلی را انجام دادند که گروه تمرینات دوگانه علاوه بر تمرینات تعادلی یک تکلیف شناختی در حین حرکات تعادلی انجام می دادند. ارزیابی کنترل پاسچر بیماران به وسیله ی تست ایستادن روی صفحه ی نیرو و میانگین نوسانات مرکز فشار در دو سطح قدامی– خلفی و میانی– جانبی اندازه گیری شد. برای تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس در سطح معناداری (05/0> p) استفاده شد. یافته ها و نتیجه گیری: نتایج نشان داد که بین گروه های شرکت کننده تفاوت معناداری وجود دارد(001/0 p=) ?،001/0 p=) و نتایج آزمون توکی نشان داد که گروه های تجربی تفاوتی با هم ندارند ولی اثرات تمرینات دوگانه بر سطوح بیشتر از تمرینات تعادلی بود و میانگین نوسانات کاهش یافت. به طور کلی نتایج تحقیق نشان داد که تمرینات تعادلی دوگانه موجب بهبود عملکرد تعادلی زنان مبتلا به ام اس می شود و می تواند نقش مفیدی در جهت کاهش اختلالات تعادلی این بیماران داشته باشد.